HER BREZİLYALI FUTBOLCU DOĞAR

Sanırım hiç hesap yapmadan,tutku ile bir şeye bağlanınca başarı kendiliğinden geliyor.O zaman bağlandığınız şey sizin işiniz,göreviniz olmuyor;zaten yaşamın ta kendisi oluveriyor.İşte Brezilya'da da futbol tüm insanlar için böyleymiş gibi geliyor bana...Futbolun ülkeye ilk gelişinden,bugüne dek değişmemiştir bu...

Yüzyılın başlarında zengin-fakir,beyaz-zenci sınıfı ve daha bir çok ayrılıklar üzerinde temellenmiş Brezilya'da hayat;dolayısıyla da Brezilya futbolu.Diğer alanlarda "kaybedenler,ezilenler" futbolda ispatlamak istemiş kendini.Ayrılıkların önüne ket vurmayı, "ayak takımı" olmaktan kurtulmayı", "ayak topu" ile sağlamaya çalışmışlar.

Egemen durumda olanlar ,işsiz ve okuması olmayan aylakların,kendileri ile aynı safta ve eşit koşullarda mücadele ettikleri yegane saha olan "futbol sahası"nda top tepiklemelerini engellemek için kurallar koymuşlar.Söz konusu edilenler ise "rengi koyu ve cebi delik olanlar"mış doğal olarak...Pamuk tarlalarında sırtlara vurulan kamçılardan da sert etki etmiş bu, "ötelenen" ruhlara...Ve hayatın kendisi olup,çıkıvermiş futbol.Futbol artık var olmanın,"Ben de varım!" demenin yolu olmuş.Sistemleri tanımamanın,bireyselliğini yaşama inadının neticesinde ortaya estetik,sihirlerle dolu bir oyun çıkmış.Böylece Brezilya'da futbol,hayatın kaynağı;Dünya'da da Brezilya futbolun kaynağı oluvermiş...

Buraya kadar anlatılanlar biraz tarih bilgisi ile harmanlanarak hikaye edilmiş bir "akıl yürütme"ydi sadece.Ancak "Brezilya tarzı futbol"un oluşumunu sağlayan gerçekler de var elbette.Kızgın kumlarla örtülü,yürümenin bile zor olduğu plajlarda,kumlara bata-çıka oynanan oyunların önemli bir payı var mutlaka bu tarzın oluşumunda...Ayrıca endüstriyellik ve bilimsel metodlarla kategorize edilmiş futbol yöntemlerinden uzakta,çıplak ayakla koşturmanın da...

Brezilyalı alt yapı yetiştiricilerinden,yaklaşık olarak,şunları duyarsınız(Okuduklarımdan ve izlediklerimden edindiklerime göre aktarıyorum.):

"Avrupa'da küçük yaşlardan itibaren fizik gücü arttırıcı,takım disiplinini kavramaya yönelik çalışmalar yapılır.Bireysel yeteneklerin gelişmesinden çok kurulu bir makine düzenine uygun olarak hareket etmek öğretilir.Çocuklar toptan uzak tutularak çalıştırılır.Teorik,zihinsel ve fiziksel çalışmanın ardından kısa bir süre top ile çalışma yapılır.

Biz ise önceliği top ile oynamaya veririz.Çocuk 4-5 saat topla oynar.Topu sektirir,omuzuyla,diziyle dürter.Topla oynamaktan zevk almayı öğrenir öncelikle.Serbest olarak,içinden geldiği gibi hareket eder top ile birlikte...Fiziksel gelişim,kondisyon,mantalite,oyun planları zamanla öğretilir.Böylece bireysel ve teknik gelişimin önü açılmış olur."

Brezilyalı futbolcuların bireysel becerilerinin gelişiminisağlayan önemli bir organizasyon da "Salon futbolu" yani "Futsal"dır.Böylelikle dar alanda oynanan oyun teknik kapasitenin gelişimine yol açar.

Brezilya futbolu üzerine söylenecek çok şey var elbette...Tüm dünyada en çok revaçta olan,en fazla seyir zevki veren topu oynayanlar Brezilyalılar...Son yıllarda bir çok ülkenin milli takımında Brezilyalı "Devşirme" oyuncular yer bulmaya başladı.Kanımca endüstriyel futbol aldatmacasının yavanlaştırdığı futboldan kurtulmanın reçetesi de onlarda.

Günümüz futbolunda fizik,kondisyon,taktik gibi kavramlar elbette ki çok önemli unsurlar.Sadece teknik becerinin öne çıktığı,durarak oynanan günlere dönmek de istemiyoruz.Ancak kör döğüşüne dönmüş bir koşuşturmanın arasında akıllara durgunluk veren çalım,şut ve pasları da görmek istiyoruz bolca...Bunu uygulamanın en iyi yolu da "Brezilya tarzı futbol" un yaygınlaşmasından geçiyor kuşkusuz.

İyi ki varsın Brezilya futbolu !!!